VetMed

Bromheksin sentetik benzilamin grubuna bağlı mukolitik bir organik brom bileşiğidir.. Akciğerler ve üst solunum yollarında biriken mukoz sıvının akıcılığını, miktarını ve solunum yollarındaki siliar hücrelerin aktivitesini arttırır.

Solunumu zorlaştıran mukoz akıntının uzun mokupolisakkarit zincirlerinin parçalamak yoluyla viskositesini azaltır. Böylece bronşiol ve alveollerdeki solunumu ve ve pulmoner ventilasyonu rahatlatır.

Bromheksin enjeksiyon sahasından hızla emilir ve 0.5-2 saat içinde en yüksek plazma yoğunluğuna erişir. Plasma proteinlerine bağlanma oranı yüksek olan bromheksin metabolize olduktan sonra %85- 90’ı metaboliti halinde idrarla atılır.

Kanatlılarda oral yolla, sığır ve atlarda kasiçi enjeksiyon yoluyla uygulanır. Genel farmakolojik doz : 0.5 mg / kg canlı ağırlık / gün

Pratik doz:

Tay ve danalara: En fazla 17 ml / 100 kg canlı ağırlık dozunda kas içi uygulanır. At ve sığırlara: En fazla 20 - 30 ml dozunda kas içi uygulanır. Kanatlılar için 300 kg canlı ağırlık için içme suyuna 50 ml katılır.

İlaçlı içme suyu tedavi edilen hayvanların iki saat içinde tüketeceği miktar kadar olmalıdır. Bu sebeple kanatlılar bir gece önceden susuz bırakılmalıdır.

Uygulama süresi hastalığın şiddetine bağlı olarak veteriner hekimin takdirine göre 1-5 gün arasında değişir.

• pH 6 üzeri müstahzarlar ile karıştırılması çökmeye neden olacağından diğer ilaçlarla birlikte aynı enjektörde verilmemelidir.
  • Alkali müstahzarlarla birlikte kullanıldığında, alkali müstahzar farklı taraftan enjekte edilmelidir.
  • Antibiyotikler ve sulfonamidlerle birlikte verilebilinir.

İlaç kalıntı arınma süresi (i.k.a.s) :

Tedavi süresince ve son uygulamayı takip eden 3 gün içinde kasaplık hayvanlar kesime sevkedilmemelidir.

Sütü insan tüketimine sunulan sağmal ineklerde kullanılmamalıdır.

Yumurtaları insan tüketimine sunulan yumurtacı tavuklarda kullanılmamalıdır.

Bromheksine aşırı duyarlı hayvanlarda kullanılmamalıdır. Akut akciğer ödemi tedavi edilmeden uygulanmamalıdır.

Gebelikte kullanımı : Bromheksinin klinik kullanımında gebelik üzerindeki güvenliği ortaya konmamıştır. Bu yüzden gebeliğin ilk 1/3’ünde olduğu bilinen hayvanlarda kullanımı risklidir.