Farmakoterapötik grubu: Veteriner bağırsak antibiyotiği
ATC vet kodu: QP 51 AA 06, QA07AA06
Farmakodinamik özellikler:
Paromomisin (Aminosidin), aminoglikozid grubundan bakterisidal bir antibiyotiktir. Ribozomların 16S tRNA bölgesine geri dönüşümsüz olarak bağlanarak protein sentezini bozar. Paromomisin fekal oosit dökülmesini azaltır. Paromomisin’in C. parvum‘un % 60-70’ni inhibe eden Minimum İnhibitör Konsantrasyonu 400 µg/ml’dir. Paromomisin, E. coli dahil olmak üzere, pek çok Gram-pozitif ve Gram-negatif bakterilere karşı geniş spektrumlu bir aktiviteye sahiptir. Paromomisin, konsantrasyona bağımlı bir tarzda hareket eder. Dört direnç mekanizması tanımlanmıştır: ribozomda değişiklikler, geçirgenliğin azalması, enzimler tarafından inaktivasyon ve moleküler hedefle yer değiştirme. İlk üç direnç mekanizmaları, kromozomlar veya plazmidlerin belirli genlerinde mutasyonlarla ortaya çıkar. Dördüncü direnç mekanizması sadece direnç için transpozon veya plazmid kodlama alımında görülür. Paromomisin sık rastlanan direnç ve çapraz direnç hallerinde, bağırsak bakterilerine karşı kullanılan diğer aminoglikozidlere kıyasla daha çok tercih edilen bir ilaçtır. Sindirim sisteminde yoğun olarak bulunması nedeniyle patojenlere karşı yüksek seviyede etki sağlar.
Farmakokinetik özellikler:
- Buzağılar: 2-6 haftalık buzağılara 50 mg / kg vücut ağırlığı miktarında tekli oral doz uygulandığında paromomisin biyoyararlanımı % 2.75’tir. Emilen kısımla ilgili olarak, ortalama pik plazma konsantrasyonu (Cmax) 1.48 mg/l iken, pik plazma konsantrasyonuna ulaşmak için ortalama süre (Tmax) 4.5 saattir ve ortalama görünen eliminasyon yarılanma ömrü (t1/2) 11.2 saattir. Klirens yavaştır (1.65 ml/kg/dakika) ve dağılım hacmi, paromomisin’in ekstrasellüler sıvı alanı ile sınırlanmadığını göstermektedir. Emilen paromomisin ağırlıklı olarak gaita yoluyla atılmaktadır. Paromomisin farmakokinetiği yaşa bağlı olup, en büyük sistemik etki yeni doğan hayvanlarda görülmektedir.
- Kuzular: Kuzulara 7000 IU / kg dozundaki damar içi uygulama, paromomisin’in hızla atıldığını (T1/2 = 4.58 saat) ve klirensin (2.49 ml / dak / kg) nispeten düşük olduğunu ve muhtemelen sınırlı karaciğer metabolizması olduğunu göstermiştir. Kuzulara 50 mg paromomisin sülfat / kg vücut ağırlığı tek bir oral doz olarak uygulandığında paromomisin’in biyoyararlanımı % 13 olmuştur. Absorbe edilen fraksiyonla ilgili olarak, ortalama pik plazma konsantrasyonu (Cmax) 2.68 mg/litre, pik plazma konsantrasyonuna (Tmax) ulaşmak için ortalama süre 4 saat ve ortalama atılım yarılanma ömrü (t1/2) 27.4 saattir. Dozun ana kısmı değişmeden dışkı ile atılır.
Çevresel özellikler:
Etkin madde olan paromomisin sülfat toprakta kalıcıdır.