VetMed

TETRAOXYPHEN L.A. %20 Enjeksiyonluk Çözelti’nin etkin maddesi olan oksitetrasiklin tetrasiklin grubu bir antibakteriyel olup, bakterilerde ribozomal 30 S alt ünitesine bağlanarak protein sentezini engeller. Oksitetrasiklin, bakteriostatik etki gösterir.

Gram pozitif bakteriler (Streptococcus spp., Diplococcus, Staphylococcus spp., Bacillus anthracis, Clostridium spp., Listeria monocytogenes, Erysipelothrix spp.,,Corynebacterium spp.), gram negatif bakteriler (Pasteurella spp., Klebsiella spp.), gram negatif anaeroblar (Fusobacterium spp., Bacteroides spp.), Spirochaete’ler (Vibrio spp., Leptospiren spp.), Rickketsia, Chlamidia, Mycoplasma’lara karşı etkilidir.

Kazanılmış direnç nedeniyle Stafilokoklar, Enterokoklar, Enterobacter türleri, E.coli, Klebsiella türleri, Proteus türleri, Salmonella türleri, Bacteroides türleri ve Clostridium türlerine etkisi değişkendir.

Mycobacterium sp., Proteus vulgaris, Pseudomonas aeroginosa, Serratia sp., Mycoplasma bovis ve M. hyopneumoniae tetrasiklinlere dirençli kabul edilir. Önerilen dozların kas içi yolla uygulanmasından sonra plazma ve birçok dokuda 3 gün boyunca çoğu patojene karşı etkin terapötik yoğunlukta bulunur.
Oksitetrasiklin, vücuda geniş şekilde dağılır (intraselüler olarak), böbrekler, dalak ve akciğer dokusunda en yüksek konsantrasyonlarda bulunur. Kemikler ve dişlerde tortu bırakır, serobrospinal sıvıda zayıf bir şekilde yayılır, plasenta bariyerini geçer ve fötal sirkülasyona girer. Sütçü sığırların idrarında oksitetrasiklin konsantrasyonu, 10 mg/kg vücut ağırlığı dozunda en az 36 saat içinde 100 µg/ml’yi aşar. Safrada plazma konsantrasyonunun en az 10 katı elde edilebilir. Oksitetrasiklin genital bölge dokularına da iyi dağılır, süte pasif difüzyonla geçer. Sütteki konsantrasyonlar plazmadakine benzer bir eğilim gösterir ve genellikle plazmadakinden daha düşüktür.
Parenteral uygulamadan sonra oksitetrasiklin, değişmemiş formda en çok böbrekler tarafından atılır. Oksitetrasiklinin renal eliminasyonunun ana nedeni, glomerular filtrasyon ve bir ölçüye kadar tubular sekresyondan artanın da, üriner bölge tarafından yeniden absorbe edilmesidir. Karaciğer (safra) ve gastrointestinal yolla atılım da önemlidir.